Endabresturin á einum orkuríkum fríggjadegi
Fríggjadagurin á ársins G! líður nú út á leygarnáttina, og hóast nakað av váttligum veðrið, so er lagið framúr gott. Jacob Bellens fjálgdi um í Tøting, áðrenn Hamdradun rungaði regnið úr skýnum, meðan Songhoy Blues spældu seg inn í hjørtuni á áhoyrarafjøldini á enn einum fullsettum Spæliplássi.
Tú skuldi ikki trúð, at tað hevur oyst niður í allan dag. Huglagið er í topp millum tey mongu, ið hugna sær runt um í Syðrugøtu, í Fjósinum og á Spæliplássinum.
Í Tøting var sum í eini sauna, tá ið Jacob Bellens syrgdi fyri eini stak hugnaligari løtu við donskum poppi.
Tað sleit í, so skjótt, sum Hamradun steig inn á pallin á Spæliplássinum sum eitt av síðstu høvuðsnøvnunum í kvøld, og tað kendist ikki sørt episkt við fólkarokki teirra sum soundtrack.
Síðani kom ein sólstrála úr Afrika, ið blásti alt um koll. Við sínum rútmiska blúsi fekk Songhoy Blues føturnar at dansa, og dintlarnar at svinga.
-Lívið er tónleikur. At smílast. Kærleiki. Friður," undirstrikaði forsangarin í Songhoy Blues frammanfyri eini alsamt størri og alsamt meiri peppaðari fjøld á Spæliplássinum.
Nú er tíðin so komin til Steve'n'Seagulls, ið trína inn á pallin á Spæliplássinum næst, og eftir tað fylgir forkunnuga This Is Waa í Fjósinum frá kl. 2.
